بررسی معیارهای منطقی در تدوین منشور حقوق بیماران

در سال های اخیر ملاحظات فراوانی در جهت حفظ حقوق بیماران مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حقوق بیماران را می توان در بازگشت به ارزش های بنیادی حقوق انسانی، چون اندیشه ی احترام به فرد که حقوق بیماران بر اساس آن بنا نهاده شده است نسبت داد. حقوق بیماران آئینه ای از حقوق بشر و حقوق پزشکی است، و مبنایی برای ارتقای سلامت بیماران است. در ایران در قانون مجازات اسلامی به طور پراکنده به حقوق پزشک و بیماران توجه شده است، اما ضرورت تدوین قوانین مدونی که در برگیرنده حقوق بیماران و پزشکان باشد احساس می گردد. در سال 1381 منشور ده ماده ای حقوق بیماران توسط معاونت سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه و به مراکز درمانی ابلاغ گردید، این عمل گر چه گامی مؤثر در جهت طرح موضوع حقوق بیمار و توجه جامعه به موضوع فوق الذکر بود، ولی کافی نیست و در برگیرنده تمامی حقوق یبماران نمی باشد. لذا در این مقاله ضمن تعریفی از حقوق بیماران و ذکر منشور حقوق بیماران در رشته های درمانی، بیهوشی، دارویی و اعلام اصول کلی، توصیه هایی به منظور رعایت حقوق بیماران به پزشکان شده است. و در انتها با بیان نتیجه گیری کلی، پیشنهاد شده است با مشارکت علماء فقهی، حقوقدانان با تجربه، پزشکان با سابقه وکارشناسان قضایی، با تلفیق منشورهای اعلام شده و با توجه به اصول کلی حقوق بیماران، نسبت به تهیه و تدوین لایحه جامع حقوق بیماران و تقدیم آن به مجلس جهت تصویب نهایی اقدام گردد.